Kapelusz ma zakrywać głowę – żeby ochraniać, ogrzewać, ozdobić. Nakrycie głowy świadczyło o pozycji danej osoby oraz o profesji i przynależności państwowej.
Jednym z najwcześniejszych przykładów kapelusza jest malowidło naścienne w grobowcu w Tebach. Przedstawia mężczyznę ze stożkowym nakryciem głowy. W Starożytnej Grecji i Rzymie, kiedy niewolnik odzyskiwał wolność otrzymywał czapkę frygijską, tzw. czapkę wolności. Kapelusze przede wszystkim produkowano z filcu, który został odkryty niezależnie od siebie w różnym czasie w różnych miejscach na świecie.
Melonik
Melonik został wymyślony w 1849 roku przez brytyjskiego żołnierza i polityka. Miał być mocny i dopasowany tak, by nie spadał podczas silnego wiatru. Zrobiony był z twardego filcu. Bardzo szybko zaakceptowała go klasa średnia. Był popularny aż do lat 60-tych XX wieku.
Sombrero
Sombrero to kapelusz pochodzący z Meksyku. Ma bardzo szerokie rondo i stożkową koronę. Rondo jest tak duże, żeby zakrywać głowę, szyję i ramiona noszącego ten typ nakrycia głowy. Nazwa pochodzi od hiszpańskiego słowa „sombra”, które oznacza „cień”. Nie wiadomo do końca, kto jest autorem tego typu kapelusza, jednak stał się symbolem meksykańskiej kultury.
Fedora
Fedora, czyli słynny kapelusz archeologa i awanturnika Indiany Jonesa. Został zaprojektowany w 1882 roku. Produkowany z filu z gładkim brzegiem i zagłębieniem u góry.
Kask
Kask został opatentowany w 1919 roku przez E. W. Bullarda. Był zrobiony ze stali i miał chronić robotników przed zranieniem przez przedmioty spadające z góry na placu budowy. Do czasów obecnych kaski zostały zmodyfikowane i obecnie mają dodatkowe zawieszenie, które amortyzuje siłę uderzenia.
Peruki
Na koniec warto wspomnieć o sztucznych włosach. Peruki mogą się wydawać wynalazkiem czasów współczesnych, jednak już Starożytni Egipcjanie je nosili. Włosy można stracić z wielu powodów, dlatego właśnie wymyślono peruki – z naturalnych lub syntetycznych włosów. Obecnie dostępne są także sztuczne włosy w kolorach tęczy – dla każdego coś do wyboru.
