Odkrycia archeologiczne wskazują na to, że w Chinach, już 18,000 lat przed naszą erą, używano igieł do szycia, kamiennych paciorków i muszelek do tworzenia strojów. Typ i styl ubrań świadczył o pozycji i zawodzie noszącej je osoby. Pierwszy cesarz dynastii Qin stworzył ujednolicony system strojów, który miał wskazywać status człowieka.
Bogaci i biedni
Jak w całym antycznym świecie bogaci i biedni ubierali się zupełnie inaczej. W Starożytnych Chinach biedni nosili stroje z konopi i ramii a bogaci stroili się w jedwab. Było bardzo dużo zasad, kto powinien się jak ubierać. Tylko cesarz miał prawo nosić kolor żółty, a za panowania dynastii Sui biedni mogli sobie pozwolić tylko na czerń. Kolory tkanin symbolizowały emocje. Biały był kolorem żałoby i opłakiwania a czerwony wskazywał na zadowolenie i szczęście. Czerwony był także zarezerwowany dla panny młodej w dniu zaślubin.
Bawełna przybywa do Chin
Za panowania mongolskiej dynastii Yuan od 1279 roku do Chin trafiła bawełna. Z początku ludzie nie chcieli hodować nowej rośliny, prawdopodobnie dlatego, ze bali się spadku zainteresowania jedwabiem. Jednakże wkrótce przekonano się, iż bawełna jest o wiele lepsza niż konopie i ramia. Była cieplejsza, bardziej miękka, mocniejsza i tańsza. Na zimę można było zrobić grubszą tkaninę, a na lato cieńszą. W dodatku rolnicy uprawiający bawełnę mogli płacić mniejsze podatki.
Era tunik
Tuniki, znane i noszone także w Grecji i w Rzymie, były używane także w Chinach. Dla kobiet były tuniki do samej ziemi a dla mężczyzn do kolan. Rękawy były długie i luźne. Tuniki możnych były produkowane z jedwabiu. Były bardzo długie i barwione na wspaniałe kolory. Chińczycy jako pierwsi zrobili jedwab i utrzymywali proces jego produkcji w sekrecie przez setki lat.
Fryzury
Fryzury były ważne dla Chińczyków. Kobiety czesały warkocze, upinały je w przeróżne wariacje i dekorowały je ozdobnymi spinkami. Mężczyźni zawiązywali włosy w kok na czubku głowy i zakrywali je kapeluszem. Dziewczynki nie mogły upinać włosów, dopóki nie wyszły za mąż. Większość ludzi w Chinach nosiła długie włosy. Krótka fryzura była uważana za karę i zarezerwowana dla więźniów. Mnisi golili głowy, żeby nie odwracały ich uwagi od życia w świętości.
Biżuteria
Biżuteria była ważną częścią chińskiej mody. Używano jej nie tylko, żeby dobrze wyglądać, ale także by podkreślić status społeczny. Im więcej biżuterii, tym wyższa pozycja danej osoby. Dla mężczyzn ważne były klamry i zaczepy do paska. Mogły być z brązu lub ze złota. Kobiety nosiły ozdobne grzebienie i spinki we włosach.
